Czym jest współuzależnienie?
Choroba alkoholowa nie wpływa jedynie na osobę uzależnioną. Jej skutki odczuwają także inni członkowie rodziny. W związku z tym bardzo często zdarza się, że również oni wymagają pomocy terapeutycznej.
Każda osoba, która żyje obok kogoś uzależnionego (lub funkcjonującego w sposób problematyczny – z zaburzeniami psychicznymi, zaburzeniami osobowości), stoi przed koniecznością odnalezienia własnego sposobu ma przetrwanie w tej sytuacji. Nie zawsze jest to możliwe i czasem sposób przystosowania się (adaptacji) przynosi szkody. Przypomina to szamotaninę owada złapanego w sieć pająka. Im więcej nerwowych ruchów wykonuje, tym bardziej jest uwięziony. Dlatego najszerszą kategorią diagnostyczną, jaką można opisać zdrowotne i psychologiczne konsekwencje życia z osobą uzależnioną, są zaburzenia adaptacyjne – F43.2 (ICD-10).
Współuzależnieni wierzą, że kontrolą i braniem na swoje barki odpowiedzialności za czyny uzależnionego wpłyną na jego nałogowe zachowanie i dzięki nim bliski postanowi zerwać z nałogiem. W rzeczywistości jednak nieświadomie wspierają uzależnienie partnera.
U partnerów osób uzależnionych, rodziców uzależnionych dzieci czy dorosłych dzieci uzależnionych rodziców mogą pojawić się wspólne objawy i reakcje wynikające z przedłużającego się stresu i negatywnych konsekwencji nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji. Przykładem jest wyczerpanie rodzica próbującego nieustannie kontrolować swoje uzależnione dziecko lub zadłużenie partnerki pomagającej spłacać długi swemu uzależnionemu od hazardu partnerowi. Doświadczany w związku z tym stres potrafi przybierać chroniczny charakter i prowadzić do bardzo poważnych zaburzeń.
Jeśli:
- Twoje życie skupia się głównie wokół nałogu Twojego bliskiego.
- Starasz się kontrolować nałóg osoby Ci bliskiej (alkohol, narkotyki, hazard, seks).
- Przeżywasz huśtawki emocjonalne, doświadczasz chaosu uczuciowego, poczucie winy i wstydu to emocje, które często Ci towarzyszą.
- Często obarczasz się odpowiedzialnością za zachowanie innych.
- Czujesz zależność emocjonalną od bliskiej osoby, która jest uzależniona.
- Tłumisz swoje uczucia, myśli lub wręcz przeciwnie wybuchasz złością w najmniej oczekiwanym momencie.
- Przeżywasz trudność w wytyczaniu granic między sobą, a innymi ludźmi.Często doświadczasz trudności we właściwym adresowaniu swoich potrzeb i pragnień.
- Odczuwasz stany depresyjne, apatie, niechęć, brak radości w życiu.
To korzystne i wskazane jest podjęcie psychoterapii. Ten rodzaj terapii zapewnia wsparcie osobie współuzależnionej i pomaga jej zrozumieć niekorzystne mechanizmy jakie nią kierują (i często podtrzymują uzależnienie) oraz sprzyja wprowadzeniu zdrowszych i bardziej skutecznych sposobów funkcjonowania.
ZESPÓŁ SCM MOVEMED
www.scm-movemed.pl
Literatura: "Wspołuzależnieni" Joanna Flis, Wydawnictwo Znak 2022
https://stopuzaleznieniom.pl/moj-bliski-ma-problem/terapia-wspoluzaleznienia-i-dda/