Taktyka gry w koszykówkę
Koszykówka, to jedna z najbardziej popularnych i najchętniej oglądanych dyscyplin sportu na świecie. Jest to gra drużynowa, w której biorą udział dwa pięcioosobowe zespoły próbujące zdobywać punkty przez umieszczanie piłki w koszu. Wygrywa ten zespół, który zdobył więcej punktów. Podobnie, jak w przypadku bodaj wszystkich sportów drużynowych, w koszykówce stosuje się różnorodne taktyki lub całe strategie gry, by osiągnąć zwycięstwo nad swoim przeciwnikiem. Omówimy tutaj kilka z nich.
Atak pozycyjny
Jedna z najprostszych taktyk. Są to wyuczone i wyćwiczone schematy stałych fragmentów gry podczas ataku realizowanych poprzez podania, zwody i osłony. Celem jest przebicie się przez obronę przeciwnika i zdobycie punktu. Aby zastosować tę taktykę, należy zaplanować pozycje i ruchy graczy podczas prowadzenia ataku, uzyskanie dogodnych pozycji do oddania rzutu, sposoby walki pod koszem, czy w końcu szybkiego powrotu do obrony w razie utraty piłki i kontrataku przeciwnika. Istnieje kilka różnych kombinacji ataku pozycyjnego.
Atak przy agresywnej obronie
Gdy przeciwnik stosuje pressing, czyli agresywną obronę skierowaną na jak najszybsze zdobycie piłki i wykonanie rzutu, należy odpowiednio skonstruować atak, by skutecznie wykorzystać słabości wynikające z tej techniki obrony. Trzeba zatem dobrze zaplanować wznawianie gry z linii bocznej boiska, starać się rozgrywać piłkę w taki sposób, by w czasie poniżej osiem sekund znaleźć się z nią na połowie przeciwnika oraz odważnie atakować, szczególnie poprzez długie, ale szybkie i celne podania oraz umiejętne kozłowanie. Zwiększy się w ten sposób szanse ataku, gdyż pressing wiąże się z dodatkowym kryciem indywidualnych zawodników.
Obrona mieszana
Tę taktykę obrony stosuje się zwykle wtedy, gdy w drużynie przeciwnej znajduje się jeden lub dwóch wyjątkowo groźnych (np. szybkich lub celnych) zawodników w taki sposób, by nie trafiła do nich piłka. Jednym z rodzajów jest box and one, w którym czterech zawodników tworzy kwadrat (niby pudełko), a piąty zawodnik zajmuje się kryciem tego groźnego przeciwnika. Jego odmianą jest diamond and one, w którym czwórka zawodników ustawia się w kształt rombu. Jeśli trzeba kryć dwóch dobrych zawodników, wówczas trzech zawodników tworzy trójkąt, a pozostałych dwóch kryje dwóch najlepszych zawodników.
Obrona strefowa
Możemy wyróżnić kilka rodzajów obrony strefowej w zależności od ustawienia zawodników pod koszem licząc od najdalej wysuniętego w głąb boiska. Jedną z najtrudniejszych do przełamania formacji jest 1-3-1. Jest ona rozciągnięta, a jednocześnie dobrze zabudowuje centralną strefę pola gry, dzięki czemu utrzymuje przeciwników z dala od kosza, kontroluje środkowego i zapewnia również zbiórki. Jedynie bardzo celne rzuty z rogu boiska są w tym przypadku sposobem na zdobycie punktu. Kolejną jest 2-1-2, która dobrze obejmuje środek pola gry, ale odsłania boki pozwalając na wykonanie rzutu zawodników obwodowych. Obrona typu 2-3 chroni rogi boiska, obszar końca boiska i miejsce pod tablicami, lecz dość łatwo jest przełamać pierwszą linię i znaleźć się na dogodnej pozycji do strzału. Odwrotne zaś ustawienie, czyli 3-2 sprawdza się szczególnie dobrze przy blokowaniu rzutów z dystansu i łatwo wyprowadzić z niej szybki kontratak. Zostawia jednak odsłonięte rogi boiska, a także może być łatwo pokonana przez dobrego środkowego.
Na podstawie: <https://www.betsson.com/pl/>