Biblioteka: Tuwim czyli jarmark rymów

Pod takim tytułem autorka tego tekstu przygotowała w Wypożyczalni dla Dorosłych PiMBP w Bochni ekspozycję literacką, poświęconą temu wielkiemu , polskiemu poecie, którego nazywano również: „mistrzem sztuki czarnoksięskiej”, alchemikiem słowa, „słowożercą”, „Chaplinem grającym wieszcza”.

Wysoko oceniali dokonania Tuwima koledzy z grupy „Skamander” (której był współzałożycielem). Józef Wittlin nazywa go „Paganinim polskiej mowy”, a Jan Lechoń stwierdza, że „Tuwim był poetą nad poetami”, dokonał bowiem rewolucji w poezji polskiej i „nikt tak jak on nie skrobie kory polszczyzny, aby dostać się do jej rdzenia”.

Na wystawie pokazano przede wszystkim bogatą i różnorodną twórczość Tuwima: zbiorki poetyckie, jedyny poemat „Kwiaty polskie”, wiersze dla dzieci, teksty piosenek, skecze, tłumaczenia, listy do przyjaciół i wspomnienia. Julian Tuwim to jeden z najchętniej czytanych poetów. Na jego wierszach dla dzieci: „Lokomotywie”, „Panu Hilarym”, „Ptasim radiu”, „Słoniu Trąbalskim” wychowało się kilka pokoleń Polaków. Wszyscy kojarzymy go z „Lokomotywą”, ale nieliczni pamiętają, że napisał słowa do dwóch najbardziej znanych piosenek Hanki Ordonównej: „Miłość ci wszystko wybaczy” i „ Na pierwszy znak”.

Jego wiersze włączyli do swojego repertuaru m. in. Czesław Niemen („Wspomnienie”) i Ewa Demarczyk („Przy okrągłym stole”). Tuwim jest autorem wielu skeczy, wesołych tekstów teatralnych, a także librett operowych. Od młodzieńczych lat fascynowały go języki obce (uwielbiał łacinę) i przekłady literackie. Przełożył m. in. na język esperanto wiersze L. Staffa. Tłumaczył na język polski poezję: rosyjską, niemiecką, francuską, amerykańską. Był jednym z założycieli słynnej grupy poetyckiej „Skamander” i współzałożycielem kabaretu literackiego „Pod Picadorem”. Należał do najpopularniejszych i lubianych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Jego twórczość można było znaleźć na łamach wielu pism, gdzie podpisywał się różnymi pseudonimami, np.: Oldlen ,Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Pikador.

Obecny rok, uchwałą Sejmu VII kadencji ogłoszony został Rokiem Juliana Tuwima, warto więc przypomnieć sobie jego życie i twórczość, a wystawa w bibliotece może nam w tym pomóc. Może dzięki niej pokochasz stworzonych przez poetę bohaterów, ulegniesz urokowi pełnego magii i humoru świata, który wyczarował w swoich wierszach, zapamiętasz jego mądrości: „Powiedzieć komuś : idiota! – to nie obelga, lecz diagnoza”, „Aby poznać się z najdalszą rodziną, wystarczy się wzbogacić”, „Największe świnie wymagają zazwyczaj od ludzi, aby byli aniołami”.

Ten arcymistrz słowa zmarł 27. XII.1953r. w zakopiańskim ośrodku ZAIKS-u, a pochowano go w wojskowej części warszawskiego cmentarza na Powązkach. Podobno niedługo przed śmiercią miał powiedzieć: „Dla oszczędności zgaście światło wiekuiste, gdyby miało mi kiedyś świecić”. Rzecz jednak w tym – napisał Józef Ratajczak w opracowaniu jego twórczości – że jesteśmy za biedni w naprawdę dobrych poetów i naprawdę dobrą poezję, abyśmy sobie na taką „oszczędność” mogli pozwolić.

Anna Stolarczyk