Biblioteka: spotkanie autorskie z Zofią Kleszcz
Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Bochni i Wydawnictwo ThinkGod.pl zapraszają na spotkanie autorskie z Zofią Kleszcz oraz promocję jej najnowszego tomiku „Raz-dwa-trzy Panie Boże szukasz Ty”, które odbędzie się we wtorek 29 listopada o godz. 18.00 w sali klubu Biblioteki, ul. Mickiewicza 5.
Zofia Kleszcz urodziła się wiosną 1948 roku na ziemi tarnowskiej. Z zawodu jest nauczycielką, z zamiłowania – poetką. Powołanie życiowe realizuje w rodzinie. Wierszowanie – jak sama nazywa swoją twórczość – to nieodłączny element jej życia, towarzysz i powiernik, któremu składa w ręce najszczersze poruszenia, najgłębsze przemyślenia… Czytać z jej wierszy to czytać wprost z jej serca. Wierszuje odkąd pamięta – początkowo do szuflady, potem ku uciesze najbliższych, by wreszcie w 1999 roku zadebiutować dla szerszego odbiorcy na łamach „Almanachu młodych: poezja i proza”, wydanym przez Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich.
Odtąd jej wiersze ukazują się na łamach różnych czasopism literackich i nie tylko literackich (m.in. Intuicje przydrożne, Źrenica, Słowem i kształtem, Droga, Wstań, Moja Bochnia, Ziemia Bocheńska, Któż jak Bóg, Zwiastun Maryi). Zostały też opublikowane w dwóch okazjonalnych tomikach wydanych przez Stowarzyszenie Twórcze Tarnowska Grupa Literacka „Jaskółka”: ”Nasz papież” i „Mój Tarnów”. Wiersze i inne utwory literackie Zofii Kleszcz wielokrotnie nagradzane były w licznych konkursach literackich, a następnie publikowane w pokonkursowych almanachach.
W 2014 roku wiersz „Objawienie” wygrał I Konkurs na Tomik Wierszy „Z szuflady poety – szansa”, ogłoszony przez Wydawnictwo dr Rafał Brzeziński, gdzie nagrodą główną było wydanie autorskiego tomiku wierszy. Ten ukazał się w 2015 roku pod tytułem „Nie muszę forsować bram”.
Tomik „Raz-dwa-trzy Panie Boże szukasz Ty” jest drugim autorskim tomikiem wierszy Zofii Kleszcz dostępnym szerszemu odbiorcy. To poetycki zapis relacji z Ukochanym, relacji oblubieńczej, relacji człowiek-Bóg – zwyczajnie codziennej, w naturalny sposób wypełniającej życie. To mistyka codzienności. To wiersze-modlitwy, które stają się dla czytelnika jakby jego własną rozmową ze Stwórcą, w niezwykły sposób pozostawiając przestrzeń dla osobistych doświadczeń, odczuć i przeżyć. To poezja, która odmienia.
Anna Ordutowska, autorka wstępu do najnowszego tomiku Zofii Kleszcz, pisze:
„To zachwycające! – z jak wielką harmonią z tych wierszy przemawia dojrzała, świadoma i spełniona kobiecość (z całą jej dostojnością, godnością i kokieteryjnością) wespół ze szczebioczącym głosem prostoty dziecięcego serca! Prostoty, która nie boi się wstydu obnażenia, która nie boi się nie wiedzieć, nie umieć, nie polegać na sobie. Są one wspaniałym przykładem na to, że Zofia nie dojrzewa kosztem Zosi, że Zosia niczego Zofii nie ujmuje, ale że pełnia jest możliwa właśnie wtedy – i tylko wtedy – kiedy Zosia idzie za rękę z Zofią. Taka kobiecość mnie zachwyca – taką chcę być!
To otwierające! – z jak wielką szczerością te wiersze odsłaniają intymność relacji z Ukochanym. Relacji oblubieńczej, przenikającej najskrytsze myśli, najcichsze szepty, najdelikatniejsze poruszenia; relacji angażującej absolutnie całość istnienia. Widzę w nich Boga, który sypia w mojej sypialni, podpija kawę z mojej filiżanki, który dosypuje szczyptę soli do pyrkającej na ogniu zupy. Ten obraz Boga mnie otwiera – chcę z Nim żyć!
To umacniające! – z jak niewzruszoną pewnością te wiersze budują poczucie bezpieczeństwa na Tym, który jest Panem, na Tym, który ma władzę absolutną. Wbrew całemu światu czytam z nich o bezpieczeństwie, które nie wynika z faktu, że ogarniam rzeczywistość, ale z faktu, że daję się ogarnąć silnym ramieniem Tego, który kocha. To zaufanie jest siłą – chcę ufać!”
Wstęp wolny.