Opracowano koncepcje rewitalizacji Śródmieścia

16 stycznia w bocheńskim magistracie odbyła się konferencja prasowa dotycząca prac zgłoszonych do konkursu na wykonanie koncepcji „Rewitalizacji Śródmieścia Bochni”. Podczas spotkania burmistrz Bochni Stefan Kolawiński oraz jego zastępca Robert Cerazy poinformowali, że w konkursie wzięły udział trzy firmy.

Sąd Konkursowy nie przyznał jednak żadnej z nich I nagrody; ex aequo II nagrodę w wysokości 15 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: dr inż. arch. Janusz Krawecki, dr inż. arch. Piotr Turkiewicz, mgr Olga Bardan arch. wnętrz, mgr inż. arch. Mikołaj Białko oraz Zespół Autorski: dr inż. arch. Katarzyna Zawada-Pęgiel - kierownik zespołu, mgr inż. arch. Agnieszka Słowik, mgr inż. arch. Szymon Filipowski, dr inż. arch. Andrzej Wiszowaty. III nagroda w wysokości 5 tys. zł powędrowała do Gdyni, a zespół autorski tworzyli:: mgr inż. arch. Patryk Pniewski, mgr inż. arch. Grzegorz Ziętek, mgr inż. arch. Martyna Kordys, stud. arch. Jakub Nanowski.

Jak podczas konferencji prasowej poinformował przewodniczący sądu konkursowego- Andrzej Kadłuczka, jury konkursowe było bardzo jednomyślne w przyznawaniu nagród. Przewodniczący zaznaczył również, że nie było pracy idealnej.

Kilka słów komisji o pracach, które brały udział w konkursie na rewitalizację śródmieścia Bochni:

• praca oznaczona numerem 54067, która zajęła drugie miejsce: Ciekawa propozycja syntetycznego rozwiązania układu komunikacyjnego Bochni w kontekście jej obszaru centralnego, z zastrzeżeniem niezbędnego rozpoznania strefy ochrony archeologicznej, co może ograniczyć zaproponowane rozwiązania. Trafne rozpoznanie i wyeksponowanie sekwencji ciągu przestrzeni publicznej na obszarze centrum z wyraźnie akcentowanym nawiązaniem do historycznej kompozycji zieleni w rejonie Plant Salinarnych. Generalnie poprawna interpretacja wartości kulturowych na rewaloryzowanym obszarze z zastrzeżeniem nie pełnego wykorzystania dostępnych materiałów źródłowych. Powściągliwość i ograniczenie rekonstrukcji historycznych obiektów na rzecz wyważonych i oszczędnych uczytelnień tych wartości jest zgodne z współczesnymi zasadami konserwatorskimi. Na szczególne wyróżnienie zasługują rozwiązania dotyczące przestrzeni Rynku, polegające na wydzieleniu stref o określonych cechach kompozycyjnych i użytkowo – funkcjonalnych i czytelnym zaakceptowaniu lokalizacji nieistniejącego ratusza, niedeformującym obecnych walorów tej przestrzeni, a także miejsce gdzie funkcjonowały szyby solne Targ, Wielki i Wojewodzia Góra. Wątpliwe funkcjonalnie i nieuzasadnione historycznie jest rozwiązanie Placu Gen. Okulickiego oraz pominięcie w projektowanej rekompozycji przestrzeni obszaru centralnego problemu zamku żupnego i przebiegu linii murów obronnych. Pomimo dostępu do bogatego zestawu materiałów historycznych autorzy nie wykorzystali w pełni tych zasobów, co uniemożliwiło pełne rozpoznanie walorów zabytkowych miasta.

• praca oznaczona numerem 179648, która również zdobyła II nagrodę. Chociaż praca dość oszczędnie traktuje relacje funkcjonalno – przestrzenne obszaru centralnego Bochni ze strefą obrzeżną, to pozytywnie ogranicza i porządkuje ruch samochodowy, nadając Rynkowi formę współczesnej agory z elementem ekspozycji lokalizacji dawnego ratusza i mocno akcentując salinarny charakter miasta. W tym duchu należy pozytywnie ocenić kompleksowe ujęcie problematyki Plant Salinarnych i powiązania ich z zespołem zamkowym rekonstruowanym wg stanu z końca XVIII wieku. O ile ta propozycja, choć dyskusyjna mogłaby być dalej twórczo rozwijana, to mocno kontrowersyjna jest kolejna rekonstrukcja szybu Regis, fantazyjna i nieuzasadniona źródłami formuła architektoniczna, rekonstrukcja odcinka murów obronnych, a także mało przekonująca propozycja zmiany istniejącego Domu Kultury i zastąpienia go potrzebnym Centrum Informacji Turystycznej, ale tu wprowadzająca w pierzei zachodniej Rynku zbyt mocny i rozsadzający jego ramy, przeskalowany nowy obiekt architektoniczny. Pomimo dostrzeżonej przez jury prawidłowo przeprowadzonej analizie wartości krajobrazowych i pozytywnej tendencji do wzbogacenia funkcji kulturalnych, pracę cechuje nazbyt swobodne podejście do historycznej tkanki urbanistycznej oraz wyraźne pobieżne potraktowanie istniejących materiałów historycznych.

• praca oznaczona numerem 819233, która została oceniona przez komisję konkursową najgorzej. W pracy uwzględniono całokształt problematyki przestrzennej, opierając się na kontekście urbanistycznym i układzie funkcjonalnym w obszarze centrum. Interesującą tendencją jest dążenie do uspokojenia ruchu kołowego i zaakceptowanie historycznych sieci wodnej zwłaszcza w aspekcie uporządkowania Plant Salinarnych, choć sposób komponowania nowej zieleni i brak jej powiązania z zespołem zamkowym pozostawia szereg wątpliwości. Szczegółowy niepokój wzbudziły propozycje dotyczące zagospodarowania przestrzeni Rynku z wątpliwymi nasadzeniami nowej zieleni, przesłaniającymi historyczne monumenty miasta i nowym akcentem kubaturowym zlokalizowanym w południowej jego części, deformującym historyczne ukształtowane dymensje przestrzeni rynkowej. Jest to może interesujący w zamyśle, lecz błędnie rozwiązany architektonicznie problem akcentowania w przestrzeni publicznej „meeting pointu” czy miejsca informacji i promocji miasta. Do wątpliwych pomysłów zaliczyć należy także parking podziemny pod Placem Gen. Okulickiego. Zauważony przez jury brak koncepcji dla zamku żupnego i uczytelnienia linii murów obronnych może wynikać z pobieżnie przeprowadzonej analizy walorów zabytkowych Bochni, pomimo dostępu do bogatych materiałów źródłowych i studialnych.

Skład sądu konkursowego tworzyli: prof. zw. dr hab. architekt Andrzej Kadłuczka (przewodniczący), archeolog - kierownik delegatury WUOZ w Tarnowie Andrzej Cetera, zastępca burmistrza Bochni Robert Cerazy, archeolog Eligiusz Dworaczyński, historyk sztuki - dyrektor Muzeum im. St. Fischera w Bochni Jan Flasza, architekt Beata Janusz, architekt Adam Kobiela, historyk sztuki - dr hab., prof. nadzwyczajny UP JKPII w Krakowie Bogusław Krasnowolski, architekt Piotr Langer, zastępca burmistrza Bochni Tomasz Przybyło oraz inspektor Barbara Pawlik.