Nie żyje prof. Jerzy Katlewicz
Był Honorowym Obywatelem Królewskiego Miasta Bochnia
W nocy z niedzieli na poniedziałek (15/16 listopada) zmarł nagle prof. Jerzy Katlewicz, człowiek wielkiego talentu, z racji swojej profesji promował Bochnię w kraju oraz wielu miejscach na świecie. Żywo interesował się jej przeszłością, tradycjami kulturalnymi oraz współczesnymi sprawami miasta. Szczególną siłą więzi był z przez całe swoje życie związany z naszym miastem - miejscem swojego urodzenia. Jego wielka, wspaniała i bogata kariera dyrygencka wiodła od Polski poprzez wielkie estrady europejskie aż do Australii, Chin i Meksyku.
Jerzy Katlewicz urodził się 2 kwietnia 1927 roku w Bochni. Był synem znanego organisty w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja, Stanisława Katlewicza i Józefy z Jeziorków. Muzyki najpierw uczył go ojciec, potem uczęszczał do prywatnej szkoły muzycznej pani Gnoińskiej, a także prof. Jerzego Żurawlewa. Studia muzyczne ukończył otrzymując dyplom z wyróżnieniem w 1952 roku w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie studiując fortepian, kompozycję i dyrygenturę. Studia uzupełniające odbył w Austrii i Włoszech (1957 - 1958).
W latach 1949 - 1952 był kierownikiem muzycznym teatru "Groteska" w Krakowie. Uprzednio przez dwa lata zastępował chorego ojca jako organista w kościele św. Mikołaja w Bochni. W latach 1952 - 1958 był I dyrygentem Opery Krakowskiej oraz dyrygentem orkiestry Państwowej Filharmonii Krakowskiej. I dyrygent i kierownik artystyczny Filharmonii Poznańskiej w latach 1958 - 1961. Dyrektor artystyczny Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku w łatach 1961 - 1968. W latach 1968 - 1981 i dyrygent kierownik artystyczny Filharmonii Krakowskiej, dyrektor tejże Filharmonii w latach 1970 - 1981. Pełnił także funkcję dyrektora Orkiestry i Chóru Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie.
Od 1972 prowadził klasę dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.
W 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 profesora zwyczajnego. W latach 1979-99 był jurorem Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Sztukę dyrygencką Jerzego Katlewicza doskonale znają liczne orkiestry i filharmonie oraz międzynarodowa publiczność. Koncertował w wielu miejscach świata, m. in. w całej Europie a także w Mongolii, Chinach, Japonii, Australii, Nowej Zelandii, Libanie, Iraku, na Kuble i w Meksyku. Brał udział: w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych, m. in. Holland Festival, festiwal w Baalbek, Edynburgu, Bonn, Helsinkach, Maggio Musicale Fiorentino. Związany był przez wiele lat z Akademią Muzyczną w Krakowie (uprzednio PWSM), kierownik Katedry na Wydziale Dyrygentury od 1972, profesor od 1983. Członek wielu stowarzyszeń twórczych. Działał także w Radzie Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. Laureat I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Młodych Dyrygentów w Besancon 1955 roku, Nagrody Miasta Gdańska w 1967 roku, Nagrody Miasta Krakowa w 1971 roku, Nagrody Związku Kompozytorów Polskich w 1986 roku Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta z Gwiazdą, Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Związku Kompozytorów Polskich. Za twórczy wkład w popularyzację arcydzieł sakralnej muzyki oratoryjnej udekorowany został papieskim medalem "Pro Ecclesia et Pontifice" i Orderem Świętego Grzegorza.
W świecie uważany był za wybitnego specjalistę w interpretacji dzieł Krzysztofa Pendereckiego - Pasji według św. Łukasza, Jutrzni, Kosmogonii, Magnificat i innych. Był pierwszym kreatorem wielu dzieł znakomitych kompozytorów polskich, m. in. Henryka Góreckiego, Stefana Kisielewskiego, Kazimierza Serockiego, Adama Walacińskiego. Jerzy Katlewicz był ponadto jednym z największych specjalistów na świecie od form oratoryjnych. Koncertował z wieloma uznanymi pianistami, m. in. Arturem Rubinsteinem, Martą Argerich, Gidonem Kremerem, Witoldem Małcużyńskim, Maurizio Pollinim, Krystianem Zimermanem i wieloma innymi.
Uchwałą Rady Miasta w Bochni 26 października 2000 roku nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Królewskiego Miasta Bochnia w uznaniu szczególnych zasług jako wybitnego muzyka, dyrygenta oraz pedagoga.