13 grudnia: Uczcili pamięć pomordowanych
W sobotę (13 grudnia) po wieczornej mszy świętej w kościele św. Pawła Apostoła środowiska działaczy bocheńskiej Solidarności, w 38. rocznicę wybuchu Stanu Wojennego, oddały pamięć pomordowanym podczas tego tragicznego w najnowszej historii Polski wydarzenia.
Uroczystość wpisywała się w ramy obchodów Dnia Pamięci Ofiar Stanu Wojennego. Po mszy św. przybyłe poczty sztandarowe NSZZ „Solidarność” oraz delegacje zakładów pracy złożyły hołd i kwiaty pod pomnikiem św. Jana Pawła II.
Stan Wojenny wprowadzony został 13 grudnia 1981 roku na terenie całej ówczesnej Polski Ludowej. Był to akt niezgodny z Konstytucją PRL. Trwał rok i został zawieszony 31 grudnia 1982. W trakcie jego trwania internowano łącznie 10 131 działaczy związanych z „Solidarnością”, a życie straciło około 40 osób, w tym 9 górników z kopalni „Wujek” podczas pacyfikacji strajku. (Ofiary komuny lat '80 TUTAJ)
Stan wojenny wprowadzono na mocy podjętej niejednomyślnie uchwały Rady Państwa na wniosek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego – utworzonego doraźnie i tymczasowo, niekonstytucyjnego organu władzy. WRON stała się organem nadrzędnym wobec ówczesnych władz PRL. Stan wojenny został poparty przez komunistyczny Sejm PRL uchwałą z dnia 25 stycznia 1982 roku.
Stan wojenny był tylko etapem na drodze do pełnego przejęcia władzy przez Wojskowe Służby Wewnętrzne oraz Zarząd II Sztabu Generalnego WP PRL (w latach ‘90 przemianowane na Wojskowe Służby Informacyjne), na których czele stał gen. Czesław Kiszczak i Wojciech Jaruzelski. Masowe niezadowolenie społeczne, strajki robotnicze w całej Polsce oraz zarejestrowanie w listopadzie1980 roku Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” niepodlegającego organom komunistycznym, pokazały bezsilność cywilnych władz PRL skupionych w PZPR. Dekada Edwarda Gierka kończyła się gospodarczym załamaniem, biedą, reglamentacją żywności, podwyżkami i kompromitacją. Sam Edward Gierek został 19 grudnia 1980 roku usunięty z Rady Państwa i zrzekł się mandatu posła. 18 maja 1981 stanął przed komisją Grabskiego powołaną przez PZPR do zbadania sprawy nadużyć wysokich funkcjonariuszy partyjnych i nieprawidłowym wykorzystaniem pożyczek zagranicznych z lat 70. W stanie wojennym na polecenie generała Wojciecha Jaruzelskiego został zatrzymany w swoim domu w Ustroniu i internowany w ośrodku w Głębokiem koło Koszalina. Akt ten unaocznił przejecie całkowitej kontroli służb wojskowych nad PZPR i przejęcie władzy. Niedługo potem służby wojskowe rozprawiły się także z cywilną Służbą Bezpieczeństwa. Jej funkcjonariusze (kpt. Grzegorz Piotrowski, por. Leszek Pękala i por. Waldemar Chmielewski) zostali skazani za morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, a cała SB została skompromitowana. Wojskowe Służby Wewnętrzne oraz Zarząd II Sztabu Generalnego WP PRL rozprawiając się najpierw ze strajkującymi robotnikami i Solidarnością wprowadzając Stan Wojenny, rozprawiając się z Edwardem Gierkiem i tym samym z PZPR oraz później ze Służbą Bezpieczeństwa utorowało sobie drogę do całkowitego przejęcia władzy i swobodnego przygotowania tzw. transformacji ustrojowej. Gen. Kiszczak i podlegli mu funkcjonariusze zachowali całkowitą kontrolę nad wydarzeniami i rozmowami zarówno w ośrodku konferencyjnym WSW w Magdalence jak i podczas tzw. rozmów Okrągłego Stołu, gdzie byli gospodarzami i decydowali kogo do rozmów zaprosić. Efektem rozmów Okrągłego Stołu oraz zmiany władzy w 1989 roku był całkowity brak odpowiedzialności komunistycznych funkcjonariuszy zarówno cywilnych jak i wojskowych za zbrodnie PRL oraz doprowadzenie kraju do gospodarczej ruiny, a także zachowanie przy władzy pseudoelit, które przekierowały podległość Polski spod kurateli Moskwy na rzecz Unii Europejskiej i Berlina. Innym wątkiem z tego wynikającym było także tzw. uwłaszczenie nomenklatury czyli przejmowanie majątku publicznego przez niektórych działaczy nomenklatury partyjnej i państwowej.
Paweł Wieciech
